Replika samochodu pancernego „Kubuś”

Juliusz Siudziński przy swoim Hudsonie Essexie

Pan Juliusz Siudziński znany kolekcjoner i rekonstruktor pojazdów, konserwator pojazdów w Muzeum Techniki wybudował również replikę samochodu pancernego Kubuś. W marcu 2004 pojawiła się idea budowy repliki tego pojazdu na podwoziu Forda AA. Pan Siudziński widząc, że pomysł ten ze względu na zbyt niską nośność tego podwozia jest skazany na niepowodzenie w kwietniu 2004r. rozpoczął budowę repliki na podwoziu Stara 25L o dwa razy wyższej nośności. Wykonał pomiary oryginalnego nadwozia znajdującego się w Muzeum Wojska Polskiego i zakupił podwozie, które następnie wydłużył o 30 cm. Nie czekając na decyzję Muzeum Powstania Warszawskiego, zbudował według własnych szkiców nadwozie ze sklejki, które stało się wzorem do wycięcia blach poszycia. Kiedy na początku lipca 2004r władze Warszawy podjęły decyzję o zakupie tego pojazdu przed 60 rocznicą wybuchu Powstania Warszawskiego, dzięki dalekowzroczności jego budowniczego pojazd był w połowie gotowy. Wtedy też władze muzeum Powstania powierzyły obowiązki koordynatora tych prac rzeczoznawcy Ministra Kultury prof. Feliksowi Rawskiemu z PW. Profesor Rawski był częstym gościem anińskiego warsztatu p. Siudzińskiego wspierając go radą. Bronił konstruktora przed pomysłem Muzeum, aby w pojeździe wyciąć dodatkowe drzwi dla zwiedzających, co było niezgodne z oryginałem. Na tym etapie Pan Juliusz otrzymał też duże wsparcie od powstańców warszawskich, którzy popierali jego decyzje w sprawie sposobu rekonstruowania Kubusia. Na podstawie szkiców wykonawczych sporządzonych przez p. Siudzińskiego, studenci wydziału SMiR Politechniki Warszawskiej stworzyli dokumentację, którą w grudniu 2005r przekazali na pamiątkę konstruktorowi. Istotnym problemem okazał się kamuflaż Kubusia. Dbający o szczegóły p. Siudziński dotarł do relacji powstańca, p. Stanisława Kopfa ps. Malarz, który określił barwę jako szarą w brunatne łaty, a więc inną niż w pojeździe muzealnym. Praca nad budową repliki zajęła trzy miesiące. Rama, cały układ jezdny i układ napędowy pochodziły z samochodu ciężarowego Star 25 L. Rozstaw osi jest mniejszy o 8.7 cm od rozstawu osi ciężarówki Chevrolet 157, na której wykonano oryginalnego Kubusia, jednak jak ocenił to w swej opinii prof. Rawski dla wyglądu zewnętrznego repliki nie miało to większego znaczenia.

Replika pierwszego samochodu sprowadzonego na polską ziemię Peugeot nr 9 z 1894r. Pan Siudziński wykonał kilkanaście replik różnych pojazdów oraz odbudował kilkadziesiąt zabytkowych samochodów. Prowadził małoseryjną produkcję samochodów użytkowych, skonstruowanych na wzór Mercedesa Simplexa z 1903r. Pozostawił po sobie kolekcję kilkudziesięciu pojazdów.
Budowie repliki Kubusia sekundował dziennikarz gazety Super Express pan Ryszard Strzelecki. Na otwarcie Muzeum Powstania Warszawskiego replika Kubusia została wypożyczona przez konstruktora, gdyż nie uporządkowano na czas spraw formalnych. Tutaj konstruktor ze swym przyjacielem i prof. Normanem Daviesem.

Poniżej replika „Kubusia” w Muzeum Powstania Warszawskiego widok z lewej i z prawej. W grudniu 2004 samochód stał się własnością Muzeum Powstania Warszawskiego i stanowi obecnie jeden z eksponatów.

Kubuś to nazwa powstała od pseudonimu poległej w Powstaniu żony nadzorującego prace plut. Józefa Fernika ps. Globus. Zbudowano go w ciągu 10 dni w/g projektu inż. Waleriana Bieleckiego ps. Jan. Pierwszym zadaniem bojowym był atak na bramę UW przeprowadzony 23 sierpnia 1944r.
Juliusz Siudziński zmarł w 2007 roku, niestety nie zdążyłem z Nim porozmawiać o jego dziele i wysłuchać jego wspomnień z powstania warszawskiego.

Obecnie Kubuś pozostaje pod opieką techniczną syna – mgr. inż Tomasza Siudzińskiego. Przejął on po ojcu i powiększa kolekcje pojazdów w muzeum w Otwocku
Jej strona internetowa to www.automuzeum.org

Rysunek roboczy do budowy kopii „Kubusia”

Pan Juliusz Siudziński i prof. Feliks Rawski przy replice „Kubusia” na pl. Politechniki w Warszawie